MANİFESTO

Meymenetsiz tüccarın asık suratı hayat,
Nezaketin beş para etmediği bir handa.
Damarlarında gezer tutuşturulmuş zehir
Genzinde hissettiğin zifir tadından sonra.
Kordan bir demir sanki bakışlarındaki kin...
Kirlendi kirlenecek çocukların elleri.
Sahte kimlik, caka ve pazarlama tekniği,
Cüzdan muhasebesi ve çürümüş bir beyin!
Yollar sana kurtuluş kılınmıştır bir kere.
Hayır! Olmaz! Bu dünya değildir senin dengin!
Ufuklara sevdalı atlar koştur içinde
Çünkü katli vaciptir artık kapitalizmin!

Parsellenmiş topraklar ve mermerden bir mezar…
Rayından çıkarılmış özgürlüğün çığlığı.
Ellerinin kirine kir buladın durmadan,
İzafi bir zamanın artı sonsuzluğunda.
Edindiğin ilahın kitabındaki iman,
Vahşetin sembolüdür üstü iki çizgili.
Sağa sola kırpılan bir çift gözden ibaret,
Tuzağı masumların şehvetli vücuttaki.
İçimdeki sızının doruklanma sebebi,
Sistem köleliğidir yaşamak adındaki.
Eğriler üzerinde aradığım doğruda,
Talebin dışındaki değerim ne ki benim?
Ufuklara sevdalı atlar koştur içinde,
Çünkü katli vaciptir artık kapitalizmin.