SEVİLMİŞ BİR GÜZELİN ÜZÜNTÜSÜ

Ne buz dağları, 
Ne kum fırtınaları,
Ne de Muson yağmurları... 
Hiç biri değmedi tenine!
Sen ki;
Kozasında üşüyen acemi bir kelebek... 
Sen ki;
Hayallerden yontulma sıradışı bir gerçek...
Mini minnacık bir kadındın ve ben,
Gölgende sıcağı keşfederdim. 
Kulağıma Nazım şiirlerinden,
Ürkek ürkek gelirdin.

Ne el salladın birinin ardından, 
Ne karakola düştün meydanlardan,
Ne de öğle yemeğine çıkışmadı paran. 
Sen ki;
Soğuk suya el değdirilmemiş...Sen ki;
Tırnakları arasına toprak girmemiş,
Bir kentsoylu goncasıydın. Ve bundan, 
Ben hep küfrederek, 
Bir umutla alın terimi biriktirdim!
Her sene doğum günlerinde,
Dört nala koşan enflasyona yenildim. 
Necip Fazıl’ın ikinci kıt'asıydık:
Ben bekledim,
Vakit geçti,
Gelmedin!